Opublikowane w

Warszawski Alarm Smogowy

Jak wynika z raportu NIK Warszawa jest jedną z najbardziej zanieczyszczonych stolic europejskich. Głównym powodem zanieczyszczenia powietrza jest ruch samochodowy, który w Warszawie ciągle się zwiększa. W 2011 roku przez prawie 60 dni panował w mieście smog. To efekt konsekwentnej polityki władz naszego ratusza:

  • zabudowy klinów zieleni (ostatnio Jeziorko Gocławskie, wcześniej Marina Mokotów)
  • budowy miejskich autostrad (poszerzenie Prostej, budowa Trasy Świętokrzyskiej, etc)
  • masowej wycinki drzew
  • zabudowy parków i wycinki lasów w okolicach Warszawy

Polityka władz Warszawy nie tylko jest nieefektywna, niegospodarna, krótkowzroczna, korupcjogenna ale po prostu szkodliwa dla naszego zdrowia. Jak policzyli chińscy naukowcy zanieczyszczenie powietrza w Warszawie skraca nasze życie o 29 miesięcy.

Na początku lutego w Śródmieściu jakość powietrza była gorsza niż w Pekinie. Zgodnie z informacją Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Warszawie:

Jakość powietrza jest zła. Osoby narażone na ryzyko powinny unikać wyjść na zewnątrz. Pozostali powinni je ograniczyć. Nie zalecane są aktywności na zewnątrz.

Nasz śródmiejski radny Jan Spiewak złożył 5 lutego interpelację ws. utrzymującego się w Śródmieściu smogu. Niestety powietrze w Warszawie jest coraz gorsze, a polityka Hanny Gronkiewicz Waltz i jej współpracowników sprawia, że nie będzie się poprawiać. Nawet dotychczas tak czyste dzielnice, jak położony obok Lasu Kabackiego Ursynów, były zaatakowane w ostatnich dniach przez smog.

Dlaczego podążamy śladem państw postkolonialnych i peryferyjnych, a nie zachodniej Europy? Niestety model polskiej gospodarki jest oparty na prywatyzacji zysków z rozwoju i uspołecznianiu kosztów. Złe powietrze to cena, którą płacimy za ogromne zyski deweloperów i banków, którzy budują i finansują osiedla na terenach zielonych i peryferiach, gdzie jedynym sposobem transportu jest trujący transport samochodowy. Oni mają najwyższe marże i rentowność w Europie – my mamy astmę i raka płuc.

interpelacja

 

Linki:

 

Zdjęcie w nagłówku zaczerpnięte z Flickr na licencji CC BY-ND 2.0 autorstwa Bogusza Bilewskiego.

Opublikowane w

Pierwsze ofiary suburbanizacji

Stało się. Mamy pierwsze ofiary suburbanizacji i oddania planowania przestrzennego w ręce deweloperów. Zachłyśnięcie się wolnym rynkiem sprawiło, że zupełnie zapomnieliśmy, że człowiek do życia potrzebuje też tego co wspólne – ulic, szkół i wodociągów. Prawo zostało zliberalizowane do tego stopnia, że miasto nie panuje w żaden sposób nad tym jak się rozwija, a raczej jak rośnie, bo jak już ostatnio pisaliśmy jest różnica między wzrostem, a rozwojem.

Pozwoliliśmy deweloperom na budowanie mieszkań w polu, bez zapewniania im odpowiedniej infrastruktury zarówno technicznej jak i społecznej. Deweloper zgarnia kasę za mieszkania, a za resztę niech zapłaci miasto. To nie są relacje sfery publicznej i prywatnej znane z krajów cywilizowanych, tylko z krajów Trzeciego Świata. W większości krajów Europy, a także w USA deweloper musi partycypować w kosztach budowy infrastruktury niezbędnej do funkcjonowania jego inwestycji. W Polsce deweloper tylko czerpie zyski, a koszty ponosi miasto, czyli my wszyscy.

Warto się zastanowić czy na pewno chcemy takiego modelu wzrostu. Musimy pamiętać, że rozpraszanie zabudowy oznacza konieczność budowy i utrzymania coraz większej ilości infrastruktury – dróg, wodociągów, komunikacji miejskiej, a to kosztuje. Im więcej przeznaczamy na te dziedziny tym mniej mamy na szkoły, kulturę itp. Ekonomia jest nieubłagana. To nauka o gospodarowaniu ograniczonymi zasobami. Ci którzy zarządzają nimi lepiej żyją na wyższym poziomie, ci którzy tego nie potrafią kończą tak jak Grecja.

Dlatego powinniśmy budować bardziej zwarte miasto. Nie oznacza to wcale życia w ścisku. Najgęściej zaludnioną dzielnicą Warszawy jest Ochota, a szkół i zieleni jakoś tam nie brakuje.

Gazeta Stołeczna – Mieszkają na pierwszym piętrze, nie mogą się umyć. Kłopoty z wodą na Białołęce

Zdjęcie w nagłówku zaczerpnięte z Wikimedii na licencji CC AS-A 4.0 autorstwa Action Direct.

Opublikowane w

Jak powinny wyglądać miasta przyszłości

Jak powinny wyglądać miasta przyszłości? Bardzo często oglądamy wizje, w których są one pełne wieżowców i latających samochodów. A może by tak zejść na ziemię i wrócić do przeszłości? O to już od ponad 30 lat apelują twórcy tak zwanego “Nowego Urbanizmu“. Ich zdaniem miasto powinno służyć przede wszystkim człowiekowi i to temu, który porusza się na własnych nogach (ewentualnie na wózku, jeśli jest niepełnosprawny), a nie samochodom. Miasta budowane zgodnie z tą ideą są wielofunkcyjne i mają zadbane przestrzenie publiczne ukształtowane przez kwartałową zabudowę, która przybiera formę placów, skwerów, parków oraz ulic, które nie pełnią tylko funkcji komunikacyjnej, ale także są miejscem spacerów, spotkań i codziennego życia. Dzięki różnorodności funkcji do wielu z nich jest na tyle blisko, że można do nich dotrzeć pieszo, a do tych dalszych dociera się korzystając z komunikacji miejskiej.

Tego typu urbanistkę wspiera miedzy innymi Fundacja Księcia Karola, która patronuje budowie osiedli realizujących tę ideę. Jednym z nich jest położone koło Plymouth miasto Sherford. Jest to inwestycja greenfield, czyli na terenach do tej pory niezabudowanych. Nie jest to w Wielkiej Brytanii częste, gdyż polityka władz tego kraju sprzyja przede wszystkim inwestycjom brownfield, czyli takim, które powstają na terenach już zurbanizowanych. Dopiero kiedy miasto wypełni się, tak że na nowe inwestycje nie ma już miejsca zaczyna się budować na nowych terenach. Nie polega to jednak na przypadkowym kupowaniu pól i budowaniu czegokolwiek gdzie popadnie. Tereny pod nowe inwestycje są wskazywane z planach sporządzanych przez hrabstwa oraz gminy. Tak właśnie jest w przypadku Sherford, które co ciekawe jest realizowane przez prywatnego dewelopera, ale w zgodzie z polityką lokalnych władz. Czyli jednak da się.

Bardzo chcielibyśmy by ten nurt znalazł większe zainteresowanie w Polsce. Tym bardziej, że jedna z jego twórczyń – Elizabeth Plater-Zyberk, jest córką pochodzącego z Warszawy architekta.

Bryla.pl – Miasta przyszłości według Księcia Karola

Zdjęcie w nagłówku zaczerpnięte z Wikipedii na licencji CC AS-A 2.0 autorstwa Derek Harper.